Τρίτη 8 Μαρτίου 2016

Bιογραφία τού Τολστόι κατά Ανρί Τρουαγιά..... Αποσπάσματα

ΕΙΡΗΝΗ ΚΟΒΑΝΗ ΣΚΑΡΜΕΑ

Το βιβλίο του «περί ζωής» έχει γιά επιγραφή τις περίφημες γραμμές του Πασκάλ: ο άνθρωπος δεν είναι παρά ένα καλάμι,

το πιό αδύνατο καλάμι της φύσης, αλλά ένα καλάμι που σκέπτε-

ται..........Ολη μας η αξιοπρέπεια συνίσταται στη σκέψη..........

Ας προσπαθούμε λοιπόν να σκεπτόμαστε καλά. Νά η βάση της

Ηθικής.

« Η άρνηση της δυνατότητας του υποκειμενικού καλού μένει ασάλευτη αλήθεια για κάθε άνθρωπο της εποχής μας που είναι προικισμένος με λογική»

«Η αγάπη δεν είναι άξια να λέγεται αγάπη, παρά μόνον όταν είναι μιά θυσία του εαυτού μας. Γι’ αυτό η αληθινή αγάπη

δεν είναι πραγματοποιήσιμη παρά μόνον όταν ο άνθρωπος κα-

ταλάβει πως του είναι αδύνατον να αποκτήση υποκειμενική ευ-

τυχία.»

«Η ενέργεια της επιστήμης και της τέχνης δεν δίνει καρπό,

παρά μόνον όταν δεν κρατάει κανένα δικαίωμα και δεν ξέρει

παρά μόνο καθήκοντα. Και μόνο επειδή τέτοια είναι αυτή η

δράση, επειδή η ουσία της είναι η θυσία, την τιμάει η ανθρω-

πότητα. Οι άνθρωποι που είναι ταγμένοι να υπηρετήσουν τους

άλλους με την πνευματική εργασία, υποφέρουν πάντα στην εκ-

πλήρωση τούτου του έργου, διότι ο πνευματικός κόσμος γεννι-

έται μονάχα με τους πόνους και τα βασανιστήρια.

Η θυσία και ο πόνος, αυτή είναι η μοίρα του διανοουμένου και

του καλλιτέχνη διότι σκοπός του είναι το καλό των ανθρώπων.

Οι άνθρωποι είναι δυστυχισμένοι, υποφέρουν,πεθαίνουν, δεν έ-

χουν καιρό να τριγυρίζουν άσκοπα και να διασκεδάζουν.

Γι’ αυτό ο διανοούμενος ή ο καλλιτέχνης δεν μένει ποτέ καθι-

σμένος στα Ολύμπια ύψη που συνειθίσαμε να πιστεύουμε.Εί-

ναι πάντα μεσ’την ανησυχία και ταραχή. Πρέπει ν’ αποφασίσει

και να πεί αυτό που θα τους ελευθερώσει από τους πόνους, να

πεί αυτό που θα δώσει το καλό στούς ανθρώπους, και δεν το

αποφάσισε και δεν το είπε, και αύριο θάναι ίσως πάρα πολύ

αργά, και θα πεθάνει. Δεν είναι αυτός που εκπαιδεύτηκε σ’ ένα

ίδρυμα απ’ αυτό που φορμάρουν καλλιτέχνες και σοφούς, (για

να πούμε την αλήθεια εκεί φτιάχνουν καταστροφείς της επιστήμης και της τέχνης). Δεν είναι αυτός που παίρνει

διπλώματα και ένα μισθό, που θα γίνει διανοούμενος ή καλλιτέχνης. Είναι εκείνος που θάταν ευτυχισμένος να μή

σκέπτεται και να μην εκφράζει αυτό που κλείνει η ψυχή

του, αλλά που δεν μπορεί να μην το κάνει, διότι τον παρα-

σύρουν δύο ακαταμάχητες δυνάμεις: η εσωτερική του ανά-

γκη και η αγάπη του για τους ανθρώπους. Καλλιτέχνες πα-

χείς, γλεντζέδες, και ικανοποιημένοι από τον εαυτό τους

δεν υπάρχουν.

(Συνέχεια) Ανρί Τρουαγιά (Βιογραφία του Τολστόι σελίς 91)

Αρχίζει περιγράφοντας με μιά φωτογραφική ακρίβεια την αθλιότητα στην Μόσχα όπως την είδε κατά τις επισκέψεις του στις φτωχές συνοικίες ή στα νυχτερινά άσυλα.

Κρίκος τον κρίκο βρίσκει όλη την τρομακτική αλυσίδα των ευ-

θυνών. Εν πρώτοις οι πλούσιοι και το μίασμα της καταραμένης

τους πολυτέλειας, που γοητεύει και εξαχρειώνει. Η παγκόσμια

Διαφθορά της ζωής χωρίς εργασία.

Επειτα το κράτος, αυτό το φονικό κατασκεύασμα, το δημιουρ-

γημένο από τους δυνατούς για να απογυμνώνει και υποδουλώ-

νει, προς όφελός τους, την υπόλοιπη ανθρωπότητα. Συνέταιρός

τους η Εκκλησία, συνέννοχοι η Επιστήμη και η Τέχνη.........

πώς να χτυπήσης όλες αυτές τις στρατιές του κακού; Εν πρώ-

τοις με την άρνηση να μπείς στις τάξεις τους. Με την άρνηση

να πάρης μέρος στην ανθρώπινη εκμετάλευση. Παραιτούμενος

από το χρήμα και την κατοχή της γής, μη υπηρετώντας καθό-

λου το κράτος.

(συνέχεια σελίς 81) Η σωτηρία ήρθε από το λαό.Αρχισε να σκέπτεται αυτά τα εκατομμύρια όντα έξω από τον στενό κύκλο των σοφών, των πλουσίων και των τεμπέληδων που

σκοτώνονταν, γλεντούσαν ή έσερναν άνανδρα μιά ζωή απελ-

πισμένη. Κι’ αναρωτήθηκε γιατί αυτά τα εκατομύρια όντα

ξέφευγαν από αυτήν την απελπισία;

Και κατάλαβε πως η ζωή του εργατικού λαού ήταν αυτή κα

θαυτή η ζωή και πως το νόημα αυτής της ζωής ήταν η αλήθεια.

(Συνεχίζεται)

Γνωρίστε τις επιχειρήσεις της περιοχή σας....... κάντε έξυπνες αγορές

Με ένα κλίκ στις κάρτες τους